گفتگو راه‌حل عبور از ساعت‌های ناامیدی | درباره رفتارها و اتفاق هایی که به ما می‌گویند به مراقبت‌های روحی و روانی بیشتری نیاز داریم

روی پیشانی هیچ کس ننوشته که حالش خوب نیست و نیاز به توجه و مراقبت دارد، ولی می‌توان از روی تغییر رفتار یا اخلاق آدم‌ها متوجه حال درونی شان شد.

خبرنگار معصومه متین نژاد

به گزارش شهرآرانیوز؛ «دو سه شب پیش آن قدر حالم بد بود که با کمربند به جان خودم افتادم. الان تازه متوجه می‌شوم بخش‌های زیادی از بدنم کبود شده است.» تصورم این است که حال روحی بدش را غلو می‌کند. چشمم به بدنش که‌ می‌افتد، از تعجب خشکم می‌زند. آدم آرام و گوشه گیری که من می‌شناختم چگونه تا مرز خودزنی پیش رفته بود.

علتش را که جویا می‌شوم، می‌فهمم پیامد‌های سندرم پیش از قاعدگی است که شرایط روحی حساسش را تا این اندازه متزلزل کرده است. نگرانش می‌شوم و از او می‌خواهم در اولین فرصت با یک روان پزشک یا روان شناس ملاقات کند. خدا می‌داند نوبت بعد چه اتفاقی می‌افتد!

این اتفاق برایم تازگی دارد و زنگ خطری جدی هم برایم محسوب می‌شود، اینکه خیلی راحت از کنار دیگران رد می‌شویم و از حال دل آن‌ها تا این اندازه بی خبریم. موضوع را با رضا زیبایی، روان شناس بالینی درمیان می‌گذارم. او تعداد موارد این چنینی را که سبب می‌شود انسان‌ها از حد تعادل خارج شوند و گاهی دست به کار‌های غیرمنتظره‌ای بزنند، زیاد می‌داند و مختص سندرم پیش از قاعدگی نمی‌داند.

آدم‌هایی که اگر در موقعیت‌های حساس شرایط گفتگو با کسی را داشته باشند، امکان ندارد حال روحی شان به قدری بد شود که آن‌ها را به سمت خودزنی پیش ببرد. موضوعی که صحبت امروز ما هم هست و‌ می‌خواهیم از شرایط حساس این آدم‌ها با شما بگوییم تا بیش از پیش حواسمان به آدم‌های اطرافمان باشد.

نشانه‌های هشداردهنده

روی پیشانی هیچ کس ننوشته که حالش خوب نیست و نیاز به توجه و مراقبت دارد، ولی می‌توان از روی تغییر رفتار یا اخلاق آدم‌ها متوجه حال درونی شان شد. گاهی این نشانه‌ها به قدری آشکار است که به طور قطع باید منتظر پیامد تلخی پس از آن بود. به برخی از این نشانه‌ها دقت کنید.

به شدت فرد منزوی شده است و حال رسیدگی به کار‌های روزمره اش را ندارد.
ناامیدانه صحبت می‌کند و زبان تند، منفی و تلخی دارد.
روابط دوستانه و اجتماعی اش بسیار ضعیف و شکننده شده است.
در انجام برخی کار‌ها افراط و تفریط زیادی دارد و بدون هدف بقیه امور زندگی اش را رها کرده است.
فردی شکننده، زودرنج و حساس است.
دچار کاهش شدید میل جنسی و قطع رابطه در زندگی مشترک شده است و‌ می‌توان طلاق عاطفی بین او و همسرش را حس کرد.
گرفتار پراشت‌هایی یا کم اشتهایی بیمارگونه شده است.
با تلخی از مرگ حرف می‌زند و زیاد به آن فکر می‌کند.
سکوت‌های طولانی مدت و بیمارگونه دارد.
به یک باره تصمیم به نوشتن وصیت نامه یا بخشیدن اموال شخصی اش گرفته است.
بیش از اندازه می‌خوابد یا کم خواب شده است.
رفتار‌های پرخطری مانند مصرف زیاد الکل و مواد مخدر را در پیش گرفته است.
بدخلق، عصبی، بی قرار، مضطرب و پریشان است.

افراد درمعرض خطر

برخی افراد بدون پیش فرض داشتن نشانه‌های هشداردهنده که صحبتش را کردیم، پزشک لازم هستند، یعنی ما باید برای آن‌ها در همین لحظه کاری بکنیم. درغیر این صورت آسیب‌های زیادی را متوجه خودشان و اطرافیانشان خواهند کرد.

افرادی که افسردگی شدید دارند و‌ می‌توان آن‌ها را با نشانه‌های هشداردهنده یادشده نیز شناخت.
افرادی که زندگی سالمی دارند و به یک باره اتفاق‌های ناخوشایندی وسط زندگی شان می‌افتد و سبب ازهم پاشیدگی روانی در آن‌ها می‌شود، مانند تصادف منجر به فوت یا قطع عضو، طلاق، ورشکستگی، سیل، زلزله، جنگ و بیماری‌های همه گیری مثل کرونا.
افرادی که مشکلات روانی مانند اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی و اختلال شخصیت دارند.
افرادی که به تازگی شغلشان را از دست داده اند.
افرادی که درمعرض خشونت هستند یا سابقه روبه رو شدن با خشونت را دارند.
افرادی که در آن‌ها تشخیص بیماری جدی مانند سرطان یا ایدز داده شده است.
افرادی که به آن‌ها تجاوز جنسی شده است یا سابقه آن را در کودکی دارند.
افرادی که به تازگی اقدام به خودکشی کرده اند یا سابقه خودکشی ناموفق دارند.
افرادی که سندرم‌های پیش قاعدگی شدیدی را تجربه‌ می‌کنند.

راهکار‌های درمانی

نتایج یک پژوهش میدانی نشان می‌دهد افرادی که در شرایط بد روحی و روانی قرار دارند، اگر در همان لحظه یا ساعت‌های منتهی به آن لحظه با کسی صحبت کنند، احتمال آسیب زدن به خودشان را بسیار کم می‌کنند؛ بنابراین ایجاد کردن شرایطی که فرد در آن بتواند خودش را تخلیه روحی و روانی کند، بسیار ضروری است. باید بدانیم؛ مشکلات روحی هم مانند مشکلات جسمی هستند و نادیده گرفتن آن‌ها هیچ گاه به معنای برطرف شدنشان نیست، بلکه این مشکلات برروی هم انباشته و در موقعیتی خاص با شدت بیشتری نمایان می‌شوند.

معمولا افراد برای فرار از این بار روانی سنگین واکنش‌های مختلفی نشان می‌دهند. برای نمونه برخی به مصرف مواد و الکل روی می‌آورند، برخی با فحش و کتک کاری خودشان را تخلیه می‌کنند، برخی دچار پرخوری می‌شوند و برخی هم اقدام به خودزنی می‌کنند. ازاین رو، نخستین کاری که برای این افراد باید کرد این است که آن‌ها را به یک فرد متعهد و مجرب در این زمینه سپرد. افرادی مانند مددکاران اجتماعی، مشاوران، روان شناسان یا حتی یک فرد بزرگ سال باتجربه که درگذشته آن‌ها را با عنوان ریش سفید یا بزرگ‌تر فامیل می‌شناختیم.

باید توجه داشت که برخی افراد حتی نیاز به دارودرمانی هم دارند و تا زمانی که به یک ثبات وضعیتی نرسند، ناگزیرند از خدمات روان پزشکی استفاده کنند. پس از این مرحله، یعنی گذر فرد از مرحله حساس روحی و روانی، وقت آن است که فرد به فکر یک تغییر اساسی در سبک زندگی اش باشد و همچنین دنبال کردن علاقه مندی هایش، کار‌هایی که به هزارویک دلیل فرصت انجام آن‌ها را نداشته است.

سامانه‌های تلفنی رایگان

گفتیم در دسترس بودن کسی که در لحظات حساس، فرد بتواند راحت با او صحبت کند، اهمیت زیادی دارد. از آنجایی که‌ نمی‌توان در هرساعتی از روز و خیلی راحت به یک مشاور یا روان شناس دسترسی پیدا کرد، بهتر است از ظرفیتی که بخش‌های خصوصی یا دولتی برای این منظور طراحی کرده اند، کمک گرفت. خوبی این سامانه‌های تلفنی این است که رایگان هستند. در ادامه با تعدادی از آن‌ها آشنا می‌شویم.

گفتگو راه‌حل عبور از ساعت‌های ناامیدی

اصلاح سبک زندگی

داشتن یک سبک زندگی درست، هم از رسیدن فرد به شرایط بد روحی و روانی پیشگیری خواهد کرد و هم به روند درمان او کمک می‌کند. برای این منظور توصیه می‌کنیم:

رژیم غذایی متعادل و سالم داشته باشید و وعده‌های غذایی خود را حذف نکنید.
هر روز ورزش کنید. فعالیت بدنی سبب ترشح اندروفین و کاهش استرس می‌شود.
به اندازه کافی بخوابید و خواب شبانه را ازدست ندهید.
از مصرف الکل و مواد مخدر و هرگونه ماده اعتیادآور دیگری بپرهیزید.
صله رحم و دیدار و گفتگو با دوستان و آشنایان را هرگز فراموش نکنید.
با اعضای خانواده خود بیشتر وقت بگذرانید و سفر‌های دسته جمعی بروید.
فعالیت‌هایی را انجام دهید که از آن‌ها لذت می‌برید.
اگر شغلتان را دوست ندارید تا دیر نشده تغییر حرفه بدهید یا دست کم شغل دومی براساس علاقه مندی هایتان دست و پا کنید.
از انجام کار‌هایی که حالتان را بدتر می‌کند، مانند گوش دادن به موسیقی‌ها یا فیلم‌های غمگین خودداری کنید.
برای کارهایتان برنامه داشته باشید. بی برنامگی سبب استرس و اضطراب زیادی می‌شود.